Amortyzacja samochodu ciężarowego jako środka trwałego – o czym mowa w praktyce?

Obecnie już nie tylko firmy transportowe dysponują samochodami ciężarowymi, ponieważ tego typu pojazdy znajdują się na wyposażeniu wielu innych przedsiębiorstw. Niezależnie od typu prowadzonej działalności, takie auto można wpisać do środków trwałych lub nie. Jednak w wielu przypadkach taki krok będzie korzystny ze względów podatkowych. Co warto wiedzieć na temat tego zagadnienia? Podpowiadamy. 

Czym są środki trwałe?

Ustawa o PIT nie wskazuje jednoznacznej definicji środka trwałego. Jednak w artykule 22 można znaleźć zapis, który określa, jakie składniki majątku podlegają amortyzacji. Zgodnie z nim są to budowle, budynki i lokale będące odrębną własnością, a także różnego rodzaju maszyny, urządzenia i środki transportu. Dodatkowo do składników majątku podlegających amortyzacji zalicza się przedmioty, których przewidywany okres użytkowania wynosi powyżej roku i są one wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzeniem działalności.  

Dlatego zgodnie ze zapisami ustawy, aby samochód ciężarowy został uznany za środek trwały i możliwa była jego amortyzacja, musi być on własnością lub współwłasnością podatnika. Powinien być sprawny i kompletny, gotowy do użytku, a dodatkowo nabyty przez przedsiębiorcę we własnym zakresie. 

Amortyzacja samochodu ciężarowego jako środka trwałego

Amortyzacja to zmniejszenie wartości danej rzeczy wskutek jej użytkowania. Z tego powodu systematyczne dokonywanie odpisów amortyzacyjnych ma na celu zobrazowanie stanu konkretnego przedmiotu. Amortyzacja samochodu ciężarowego może być przeprowadzona przy wykorzystaniu kilku metod: liniowej, jednorazowej, degresywnej i ze stawką indywidualną. 

Najczęściej stosowana jest metoda liniowa, według której środek stały przez cały rok zużywany jest w takim samym stopniu, a więc dokonywane odpisy amortyzacyjne co miesiąc mają taką samą wartość. Stawka z kolei jest wybierana na podstawie klasyfikacji środków trwałych. 

Metoda degresywna amortyzacji samochodu ciężarowego przyjmuje, że wydajność danego środka trwałego z czasem maleje, a więc w pierwszym roku stawka jest ustalana od wartości początkowej i podwyższona o współczynnik nie wyższy niż 2. W kolejnych latach ustala się ją od początkowej wartości pomniejszonej o kwotę dokonanych odpisów. Jest to metoda bardzo korzystna dla podatnika. 

W przypadku samochodów, które spełniają warunki zawarte w ustawie, możliwa jest amortyzacja jednorazowa, w ramach której, w trakcie roku podatkowego, przedsiębiorca może otrzymać nawet 50 000 euro. W odniesieniu do samochodów ciężarowych zaliczanych do środków trwałych można skorzystać również z amortyzacji ze stawką indywidualną.